• Verhalen

"Ik zeg steeds: ik ben met alles tevreden"

"Sinds anderhalve maand merk ik dat ik toch wat ouder word", vertelt Ria van Loon, 96 jaar. Geboren en getogen in Valkenswaard, waar haar ouders een bakkerij hadden. Hard werken was heel normaal. Ook tijdens Ria's huwelijk: samen met haar man Marc had ze een juwelierszaak. Haar zoon stond tot vorig jaar in de zaak maar is nu gepensioneerd.

Ria van Loon | Vitalis

Vroeger woonden hier 'jonge' ouderen

"Er zit nu een andere juwelier", vertelt Ria. "Mijn man, geboren hier in Woensel, was horloge- en klokkenmaker. Hij was aderpatiënt en heeft veel operaties ondergaan, maar bleef altijd positief. We waren altijd samen, Marc en ik. In België, waar mijn dochter woont, noemden ze ons veger en blik.

Toen we hier in Petruspark kwamen wonen, woonden er alleen 'jonge' ouderen. Toen de eerste rollator werd gesignaleerd, zei iemand: het lijkt hier wel een verpleeghuis! Ik heb het zien veranderen. Eén mevrouw woont hier net zo lang als ik." Zelf rijdt Ria nog kleine stukjes met de auto en ze wandelt met een stok. Een rollator gebruikt ze alleen 's nachts in huis.

Nieuwe mensen ontmoeten

Ria leidt een actief leven. "Ik ben donderdag nog naar de gym geweest. Ook heb ik altijd veel gefietst en gewandeld, maar de wandelingen worden wel steeds korter. Verder eet ik één keer per week in het restaurant beneden. Niet vaker, anders word ik lui. Ik ben een slechte kok: ik kook simpel maar ik doe het wel. Elke dag drink ik beneden koffie. Dan ontmoet je nieuwe mensen. Koffiedrinken en wandelen doe ik samen met anderen. Alleen durf ik dat niet meer zo goed. Ook ga ik regelmatig naar de zee, daar geniet ik erg van. Totdat ik goed in de 80 was heb ik als vrijwilliger koffie geschonken in de Horst/Kronehoef, hier tegenover. Dat heb ik meer dan 11 jaar gedaan. In de coronatijd ben ik gaan lezen en nu ben ik verslaafd aan boeken. Vroeger las ik in de vakantie doktersromannetjes en nu De Zeven Zussen en boeken van Corina Bomann."

Petruspark | Vitalis

"Ik ben altijd bezig: gymmen, wandelen, naar zee... Dat maakt me gelukkig!"

Ria van Loon

Met alles tevreden

"Ik draag altijd mijn alarmknop, dag en nacht. Mensen zeggen soms: 'ik draag die knop niet, want dat heb ik niet nodig'. Maar dat weten ze zelf niet. Als het zover is heb je hem toch nodig.

Als er iemand durft te mopperen over de zorg, spring ik in. Maar ja, je hebt altijd mensen die niet tevreden zijn. Ik zeg steeds: ik ben met alles tevreden. Als ik iets vraag dan wordt het gedaan. Ik heb dus goede ervaringen en nog nooit iets negatiefs meegemaakt. Natuurlijk ken ik veel medewerkers. Sommigen werken hier al heel lang."

"Mijn kleinkinderen bezorgen mij geluksmomenten. 100 worden? Dat wil ik liever niet. Tegen mijn kinderen heb ik gezegd: als ik omval, heb ik een mooi leven gehad. Tot die tijd wil ik bezig blijven."